Eindelijk na een jaar verplicht kamploos te zijn geweest, kon de jeugd van Toxandria zich op vrijdag 9 juli verzamelen om naar de Coxse Hoeve af te reizen. Wij mochten weer op voetbalkamp! Auto’s volgeladen met koffers, tassen, zakken, laarzen en oh ja ook nog kinderen (we zijn binnen 48 uur weer terug, maar onder 't mom van: beter mee verlegen dan om verlegen werd alles zorgvuldig in de auto gepropt).
Aangekomen in Gemert werden de groepen ingedeeld. Iedere groep was een beroemd voetballer, bij iedereen wel bekend. Oke; een van de leiding had helaas nog nooit van Lewandowski gehoord. Maar dat geeft niks Roel; weer iets geleerd!
De bedden werden uitgekozen en opgemaakt. Daarna was het tijd voor een potje levend stratego in het verderop gelegen bosje. Bij terugkomst verdween de enorme stapel broodjes knak als sneeuw voor de zon! Boslucht maakt hongerig. Het was inmiddels donker geworden, dus werd het kampvuur aangestoken en al gauw zaten 47 kinderen en de bijbehorende leiding gezellig rond het vuur warm te gloeien. De tijd verstreek maar aanstalten maken om te gaan slapen deed nog niemand. Het was inmiddels al ver na middernacht toen enkele jongste kampgangertjes toch wat vermoedheidsverschijnselen begonnen te vertonen. Deze kids werden lekker ingestopt: slaap lekker! Vervolgens kwamen deze zelfde mannetjes na 30 minuten gewoon weer aansluiten bij het knapperende vuurtje. Met de logische verklaring: “ik kon niet slapen”! Maar uiteindelijk heeft iedereen zijn bedje gevonden en er een paar uurtjes op gelegen. Om 7 uur waren de eerste fanatiekelingen alweer beneden een balletje aan 't trappen! Dus; ontbijtje achter de kiezen en hop sportkleding aan, klaar voor de spelletjes. Watersponzen doorgeven, balspelletjes , behendigheidspellen. “Jong en oud” genoot ervan en was lekker fanatiek. Maar activiteit maakt dorstig en hongerig: liters ranja werden aangesleept, bakken met komkommers en appels waren zo leeg. Ja, onze hofleverancier Max had ook weer voor de benodigde vitamientjes gezorgd!
Na een heerlijke lunch (Lees: vooral hagelslag met witte boterhammen ) ging het middagprogramma verder: voetbalspelletjes, een voetbalquizz met vet moeilijke vragen (maar wat weet onze Tox jeugd veel van voetballers!!), en een grote opblaasbare stormbaan en glijbaan die eindigde in een waterbak! Uren speelplezier. Ook in het naast gelegen waterplasje (zou 't ook modderpoel kunnen noemen) vermaakte men zich. Er werd op surfboards gesuppt of gewoon met de armen gepeddeld. De geur van drassige, rottende modder was overweldigend, maar na een douchebeurt rook je er bijna niks meer van.
De 7 allerjongste leden werden opgehaald, voor hen zat hun allereerste voetbalkamp erop. Wat een ervaring!
Tijd voor de bbq: er werd goed gegeten. Gelukkig hadden wij als leiding nog net op tijd 1 stokbrood kunnen verstoppen voor ons zelf, want deze jeugdige dames en heren eten als leeuwen!
Helaas viel er die avond een enorme plensbui en de voorspelling was dat dit wel even zou aanhouden. Omdat de leiding zeer flexibel is werd plan B ingezet: in een snelle auto retour naar Rijkevoort om een beamer op te halen zodat er een pop-up bios gestart kon worden. Uiteraard was het weer droog buiten toen de heren terug in Gemert kwamen….. Er werd alsnog genoten van een mooie film.
Rond middernacht mochten de durfals onder ons mee naar het donkere bos op zoek naar een legende. Mevrouw Cox , een oude dame, die uit haar boshuisje verjaagd was door de gemeente. Het gehuil van de inmiddels overleden vrouw zou nog iedere nacht rond middernacht in het verlaten bos te horen zijn. Sluipend door het bos, gewapend met zaklampen ging de groep op zoek, oren gespitst. Iedere krakende tak zou ze dichterbij mevrouw Cox brengen. Na een ijzige schreeuw en het gekerm van mevrouw Cox werd de legende ontmaskerd; met de nuchtere woorden van een stoer Tox-lid en een felle lichtstraal in mijn gezicht: “oh ben jij het? Nou ja, hebben wij toch nog een oud vrouwtje gevonden!” Oke, volgend jaar kunnen wij 't gerust nog wat spannender maken.
Het laatste hout werd op 't kampvuur gegooid en de nacht eindigde wat uurtjes eerder dan voorgaande nacht. Ook sliep men lekker uit tot 8 uur. Na een ontbijtje in de frisse buitenlucht werd het jaarlijkse voetbaltoernooitje gestart. De zon kwam ook weer gezellig kijken en rond 12 uur was de allerlaatste wedstrijd: de winnaars van het toernooi tegen de leiding. Beide partijen waren niet van plan zich gewonnen te geven. Uiteindelijk was het de leiding die er met de winst van door ging.
Na de traditionele frietjes en weer liters ranja was het kamp dan echt ten einde. De gevonden voorwerpen vonden hun weg terug naar de rechtmatige eigenaren. De koffers, tassen, zakken, laarzen en kinderen werden weer in de auto’s gepositioneerd. Op naar Rijkevoort, knikkebollend weer naar huis….het was een geweldig kamp tot volgend jaar allemaal!
P.S. Zet het vast in je digitale agenda: jeugdvoetbalkamp 8-9-10 juli 2022!
